Przedsiębiorca, który chce skorzystać z usługi faktoringu w celu sprzedaży faktur (a ściślej rzecz ujmując: w celu dokonania cesji wierzytelności), musi zawrzeć stosowną umowę z dostawcą usługi, czyli faktorem. Korzystanie z faktoringu w szerszym zakresie (obsługi wierzytelności, otwarcia i utrzymania limitu faktoringowego itp.) również wymaga sporządzenia dokumentu.
Sama konstrukcja umowy faktoringowej nie jest trudna, jednak pewne wątpliwości może budzić fakt, że umowa ta należy do grona umów nienazwanych – nie posiada więc konkretnego wzoru, który reguluje ustawa, a raczej składa się z wielu elementów typowych dla różnych umów. Przeczytaj artykuł, jeżeli chcesz wiedzieć, jakie informacje powinny się znaleźć w umowie faktoringowej!
Umowa faktoringowa – najważniejsze elementy
Niezależnie od tego, czy przedmiotem umowy jest pojedyncza usługa sprzedaży faktury czy roczna usługa zawierająca otwarcie limitu faktoringowego, monitorowanie należności i pakiet ubezpieczeń, pewne elementy się nie zmieniają. Należą do nich:
- dane stron umowy – warto w tym miejscu nadmienić, że stronami umowy są jedynie faktor (firma faktoringowa) i faktorant (przedsiębiorca korzystający z usługi). Dłużnik – choć jest istotnym elementem tej układanki – nie jest stroną umowy. W większości przypadków zostanie jednak poinformowany o tym, że jego zobowiązanie zmieniło właściciela.
- opis wierzytelności – umowa faktoringowa musi zawierać szczegółowe dane wierzytelności, której dotyczy. Data powstania zobowiązania, jego kwota, termin zapłaty czy dane sprzedającego i kupującego. Te wszystkie informacje są konieczne do zidentyfikowania wierzytelności.
- rodzaj faktoringu oraz usługi dodatkowe – kolejnym krokiem powinno być wyszczególnienie, na jaki rodzaj usługi faktoringowej zdecydował się faktorant oraz z jakich usług dodatkowych chce skorzystać. W tym miejscu uwzględnia się informacje dotyczące ubezpieczeń czy usług administracyjnych będących częścią umowy.
- stan prawny wierzytelności – jako że częścią umowy faktoringowej mogą być jedynie wierzytelności niewymagalne (wyklucza to możliwość sprzedaży faktur, których termin spłaty już minął), konieczne jest umieszczenie w umowie deklaracji faktoranta o stanie prawnym wierzytelności.
- zasady zapłaty i odpowiedzialność w razie niewypłacalności – aby umowa faktoringowa była kompletna, powinna zawierać szczegółowe zasady dotyczące sposobu, w jaki należność ma zostać uiszczona. Potrzebne będzie określenie terminu spłaty, kwoty, numeru rachunku oraz danych dłużnika i nowego właściciela wierzytelności. Warto także wskazać, który podmiot ponosi odpowiedzialność finansową w razie niewypłacalności dłużnika.
- pozostałe informacje i podpisy – na końcu dokumentu warto dodać wszelkie inne informacje, które mają znaczenie dla usługi oraz opatrzyć umowę podpisami stron lub ich przedstawicieli.
Tak sporządzony dokument zawiera wszystkie potrzebne informacje. W razie wątpliwości sprawdź, co dokładnie powinno znaleźć się w umowie faktoringowej.
